Przedstawiamy przykłady podejmowanych działań twórczych na zajęciach plastycznych w Naszej Szkole, w których wykorzystane są wiadomości dotyczące formy i struktury dzieła plastycznego, wiadomości z zakresu języka i funkcji plastyki: podstawowe techniki, środki wyrazu artystycznego (rodzaje perspektyw, kompozycji, problematykę barwy), gatunki, style w sztuce oraz tematykę dzieł
plastycznych.
Uczniowie naszej szkoły na zajęciach plastycznych wykonywali prace inspirowane kierunkami w malarstwie pierwszej połowy XX wieku: KUBIZM, ABSTRAKCJA, EKSPRESJONIZM, FUTURYZM, SURREALIZM, FORMIZM.
Zapraszamy do obejrzenia.
ABSTRAKCJA
EKSPRESJONIZM
FUTURYZM
KUBIZM
SURREALIZM
BARWY CIEPŁE I ZIMNE
Kolory dzielą się na ciepłe i zimne. Barwy ciepłe to te, które kojarzą się nam z ciepłem, czyli żółty, pomarańczowy, czerwony i pochodne. Tonacje zimne to odcienie niebieskiego i zielonego, a także fiolet. Czerń i biel to barwy neutralne ale również mają wpływ na nasze funkcjonowanie.
FAKTURA – FROTAŻ
Faktura – w plastyce jest to charakterystyczny sposób ukształtowania powierzchni dzieła (np. obrazu, rzeźby) wynikający z tworzywa, techniki i woli artysty.
Frottage, frotaż – technika odciskania faktury dowolnych przedmiotów (np. drewna, tkaniny, liści, kamieni) na powierzchni papieru przez przyłożenie papieru do danej rzeczy i mocne pocieranie go ołówkiem.
PEJZAŻ
Pejzaż – czyli inaczej krajobraz, to gatunek malarski obejmujący przedstawienia przyrody elementy krajobrazowe występują we wszystkich epokach artystycznych.
PERSPEKTYWA MALARSKA I POWIETRZNA
Perspektywa powietrzna – technika malarska, która służy zwiększeniu iluzji głębi. Przestrzeń wpływa na odbiór tonów i kolorów. W miarę oddalania się w kierunku horyzontu zwiększa się warstwa powietrza między obiektem a obserwującym.
Perspektywa malarska – metoda przedstawiania na płaszczyźnie przedmiotów rozmieszczonych w przestrzeni, zgodnie z prawami widzenia.
PERSPEKTYWA ZBIEŻNA
Podstawową jej zasadą jest pozorne zmniejszanie się wielkości przedmiotu w miarę oddalania od widza oraz pozorna zbieżność ku horyzontowi wszystkich linii biegnących od oka widza do przedmiotu.
PUENTYLIZM
Puentylizm lub pointylizm (z fr. pointiller – kropkować, punktować) – neoimpresjonistyczna technika kształtowania formy obrazu, polegająca na budowaniu kompozycji obrazu poprzez zapełnianie gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na płótno czubkiem pędzla.
